-
1 Deutsch
n -(s) -
2 auf
1. praep1) mit D (=wo?=) nafigur.
auf der Stelle — natychmiast2) mit A (wohin?)3) ( zeitlich)4) ( Art und Weise)2. advauf und ab — w górę i w dół, tam i z powrotem
-
3 deutsch
-
4 fließend
→ fließen; adjfließendes Wasser — bieżąca woda
fließend Deutsch sprechen — mówić płynnie po niemiecku
-
5 geläufig
-
6 heißen
1. * vi1) nazywać sięwie heißen Sie? — jak się pan(i) nazywa?
2) ( bedeuten) znaczyć2. * vtnakazać; ( bezeichnen) naz(y)waćj-n willkommen heißen — witać kogoś
-
7 können
-
8 Sie
1) pan, pani; pl państwo, panowie, panie2) A pana, panią; pl panów, panie, państwaich bitte Sie, meine Damen und Herren — proszę państwa
-
9 sprechen
* vt, vij-n spréchen — mówić z kimś
ein Gebet spréchen — odmawiać modlitwę
ein gutes Deutsch spréchen — mówić dobrze po niemiecku
ist Herr X zu spréchen? — czy mogę mówić z panem X?, czy zastałem pana X?
von j-m (über j-n) spréchen — mówić o kimś
mit j-m über etw spréchen — rozmawiać z kimś o czymś
См. также в других словарях:
po niemiecku — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób typowy dla Niemców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obchodzić święta po niemiecku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
po niemiecku — → niemiecki … Słownik języka polskiego
niemiecki — niemieckiccy «dotyczący Niemiec, Niemców» Język niemiecki. ◊ Siedzieć jak na niemieckim kazaniu «słuchać czegoś nic nie rozumiejąc» niemiecki w użyciu rzecz. «język niemiecki; lekcja tego języka» Władać biegle niemieckim. Tłumaczyć na niemiecki.… … Słownik języka polskiego
natura — 1. Coś jest, coś staje się czyjąś drugą naturą «ktoś przyzwyczaił się, przyzwyczaja się do jakiegoś postępowania, do odruchowego zachowywania się w jakiś sposób»: Nie najeżaj się, kiedy coś idzie nie po twojej myśli, nie pozwól, by rozdrażnienie… … Słownik frazeologiczny
piąty — Mówić, słuchać itp. piąte przez dziesiąte «mówić, słuchać itp. niedokładnie, pobieżnie»: (...) pragnąc jak najprędzej znaleźć się w domu, słuchał piąte przez dziesiąte żądań, narzekań, objaśnień, którymi zasypywali go robotnicy (...). J.… … Słownik frazeologiczny
rozmawiać — ndk I, rozmawiaćam, rozmawiaćasz, rozmawiaćają, rozmawiaćaj, rozmawiaćał «prowadzić rozmowę, mówić, gawędzić z kimś; porozumiewać się» Rozmawiać głośno, żywo. Rozmawiać półgłosem. Rozmawiać swobodnie, szczerze. Rozmawiać z kimś otwarcie, poufale … Słownik języka polskiego
słabo — słabobiej 1. «z niewielką siłą, niemocno» Słabo kogoś uderzyć, uścisnąć komuś dłoń. Puls, serce bije komuś słabo. ∆ Czuć się słabo «czuć się niezdrowym» ∆ Komuś jest, robi się słabo «ktoś jest bliski omdlenia, źle się czuje» 2. «niezbyt… … Słownik języka polskiego
szwabski — szwabskiscy 1. «dotyczący Szwabii i jej mieszkańców» 2. pogard. «niemiecki» Szwabskie szwargotanie. po szwabsku pot. «po niemiecku» Gadać, szwargotać po szwabsku … Słownik języka polskiego
szwargotać — ndk IX, szwargotaćoczę (szwargotaćocę), szwargotaćoczesz (szwargotaćocesz), szwargotaćocz, szwargotaćał «mówić niezrozumiale, niewyraźnie (zwłaszcza po niemiecku)» Szwargotać różnymi językami … Słownik języka polskiego
trochę — 1. «w małej ilości, liczbie; mało, niedużo, niewiele» Przyszło trochę znajomych. Odłożył trochę pieniędzy na urlop. ◊ pot. Do diabła i trochę «bardzo dużo» 2. «w pewnym stopniu, w pewnej mierze; niedostatecznie, nie bardzo» Mówić trochę po… … Słownik języka polskiego
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego